. .
COMO hei vivir mañá sen a luz túa?
Case morto vivín sen coñecerte
aló na chaira seca por absurdas rúas
onde ninguén me soubo dar mornura.
.
Foi soedade desconforme adentro
e a semente a caír en terra dura.
.Como hei vivir mañá sen a luz túa?
.Erguinme e vinte ao regresar á terra
como se fora todo aquelo un soño
pesado e ti xa foras sempre miña.
.
Foi outra vez materno en aloumiño.
o bico teu na lingua.
.
E foi de novo corazón adentro
comprender a existencia e a dozura.
.
Como hei vivir mañá sen a luz túa?
.Pero hoxe mesmo o día abriu en medo
entrou na fiestra un sol estraño inmenso
e deixáchesme o leito en mantas frías.
.
Está a volver agora corazón adentro
a soedade o podre a agonía
a me pinchar as cousas en millóns de pugas
cada minuto en séculos de agullas.
.
Como hei vivir mañá sen a luz túa?
.
Se o noso amor e os peixes... (1980).
.
.
Escóitese o poema na voz de Suso Vaamonde:
.
.
.
No hay comentarios:
Publicar un comentario