.
.
A Pedra do Talle, A Cabeza do Mouro, A Cadeira do Rei e o petróglifo do Outeiro do Mestre.
. .
.
Difundida
a través da libérrima internet, o colectivo Capitán Gosende enxeñou este verán a
campaña “Cerdedo. Descúbreo por ti mesmo”. O lema, concibido para revitalizar o
turismo cultural en Cerdedo, insiste na necesidade de ofrecer unha imaxe
dinámica e positiva do noso concello. A maiores, co gallo da campaña, a
asociación, sen esquecer os seus roteiros xa consolidados (Padre Sarmento, Montaña
Máxica, Pedre milenario, A Pantalla...), presentálles arestora unha nova actividade
de lecer: “Os doce traballos de Capitán Gosende”.
O enredo está pensado para persoas dotadas
de espírito aventureiro, capacidade de superación e ansia de coñecemento. Inspirados
nos doce traballos de Hércules, heroe da mitoloxía clásica, ou nas doce probas
de Astérix, heroe do cómic contemporáneo, os de Capitán Gosende formulámoslles unha
ducia de encomendas que se realizarán empregando a xeografía de Cerdedo e do
monte do Seixo como taboleiro de xogo.
A “penitencia” non contempla matar e esfolar
leóns, capturar cervos ou xabarís, nin roubar gando nin froita (aínda que a
froita roubada é a que mellor sabe). A única pretensión é que, en calquera
estación do ano, os nosos visitantes gocen dunha estadía enriquecedora en contacto
coa natureza.
Queremos compartir con vostedes a nosa
angueira, a nosa paisaxe e o noso tesouro patrimonial, sabendo que, cando o
descubran, hanse converter en activos defensores da súa singularidade. Boa
falta nos fai. Non somos unha axencia de turismo, porén, animámolos, xa de
paso, a facer gasto nos establecementos hostaleiros da zona. En resumo, Capitán
Gosende, en ausencia doutras iniciativas, postula Cerdedo como alternativa de
ocio.
Recomendámoslles aos intrépidos que non
emprendan esta apaixonante experiencia sometidos á ditadura do cronómetro. O
concurso semella unha xincana, mais, non é unha contrarreloxo. Tómeno, xa que
logo, con calma.
O reto consiste en atopar doce fitos
patrimoniais e fotografarse ao seu carón para verificar a exitosa descuberta.
Daquela, se a aventura se vive en solitario, non lles viría mal proverse dun
“pau selfie” ou calquera dos sucedáneos artesanais. Se a aventura se desenvolve
en grupo, algún dos participantes (ou o grupo) debe figurar en cada unha das doce
fotos.
Superados os doce encargos, contacten co
colectivo Capitán Gosende a través do seu perfil público en Facebook. Feita a
comprobación, amais de recibir os nosos parabéns, farémoslles entrega do
correspondente diploma acreditativo, “O salvoconduto do capitán Gosende”, carta
probatoria do ousado periplo, credencial do venturoso camiñante por Cerdedo.
Completar con éxito os doce traballos non se
premia con bens materiais, xa que, como di un vello proverbio chinés, a viaxe
(a sabedoría) é a verdadeira recompensa.
Co aquel de facilitarlles un chisco a tarefa, anotámoslles
as coordenadas aproximadas (visor SixPac) dalgunha das estacións máis
arrecunchadas. O emprego de mapas ou do GPS é opcional, pois, preguntando
chégase lonxe. Organicen as expedicións baixo a súa responsabilidade e con
total liberdade.
No monte do Seixo, os participantes deben
localizar e fotografarse xunta os seguintes obxectivos: O Outeiro do Coto,
Portalén, A Cadeira do Rei e A Pedra do Talle.
Situado a 1.014 m de altitude, O Outeiro
do Coto é o cume do monte do Seixo e unha das cotas máis elevadas da
provincia de Pontevedra. A cimeira sitúase a uns 30 km en liña recta do litoral,
polo que, con día claro, ollar o horizonte marítimo acada a condición de
privilexio. Se a atmosfera o permitir, cara ao
noroeste, a uns 45 km rectos, pódense albiscar as torres da catedral de Santiago.
Encadren na fotografía, por exemplo, a antiga caseta da Forestal. No penedo que
lle serve de alicerce, a rente do miradoiro, labrouse un petróglifo (4.000 anos
de antigüidade), composto por un arco de tres coviñas disimilares.
A rechamante peneda coñecida por Portalén (coordenadas.- X: 550. 702; Y:
4.702.497) é, consonte a tradición, a soleira do Outro Mundo (Monte do Seixo. O santuario perdido dos
celtas, 2008). Durante o mes de Santos, o magosto celta, o van de Portalén
“actívase” e serve de pasadeiro ao Máis Alá (accédese na dirección
nordés-sudoeste). Segundo a lenda, nada do visto ou do oído no alenmundo debe
ser revelado, a risco de perder a voz.
A 90 m cara o sudoeste, verán a pedrafita do
Marco do Vento, un monumento megalítico de 6 m de altura.
O sentadoiro pétreo nomeado Cadeira do Rei áchase no Coto da Santa
Mariña (994 m, vértice xeodésico), nas inmediacións doutra antiga caseta da
Forestal. O trono (coordenadas:.- X: 549.964; Y: 4.701.389) é un miradoiro avantaxado
das tres rías: Arousa, Pontevedra e Vigo. Coróense reis por un día. Na
fondeira, cara ao norte (a uns 650 m de distancia), dexérgase a ermida da Santa
Mariña.
A
Pedra do Talle (coordenadas.- X: 550.552; Y: 4.704.417) é un saínte
rochoso que se acha na lomba de poñente do Castro Grande (919 m). Conforme a
lenda, a Moura de loiros cabelos que habita a cova do Castro emprega a Pedra do
Talle para tomarlles a medida aos seus pretendentes. O bico da pedra afástase
do chan 1’85 m. Fotografarse baixo o beirado é inescusábel.
Cos catro albos do Seixo no fardel, afronten a
quenda de traballos sinalados para o concello de Cerdedo. O municipio divídese
en oito parroquias. Prescríbese un fito por cada parroquia.
Na parroquia de Cerdedo, escollan a mellor
perspectiva para retratarse na ponte de
Arén, sobre o río do Castro. Construída durante a República polo músico e
canteiro Xosé Benito García, pon en comunicación as aldeas de Arén e Cernados.
Nunha das pedras do peitoril lese: “La Corporación - 1934”. No lugar de Arén, paga
a pena visitar a capela do San Miguel (século XVII), edificada sobre un castro.
Na parroquia de Pedre, fotografaranse a carón
dun dos cruceiros que coroan o cotarelo do
San Lourenzo (O Serrapio). A capela, baixo o padroado do mártir romano,
data do século XVIII. Á beira da desembocadura do río de Quireza no Lérez,
érguese o Coto das Insuas, lombo no que se descubriu a pedra antropomorfa
denominada O Xacente. Río abaixo, a escasa distancia, érguese a ponte medieval
da Pontapedre. Congostra arriba, na aldea de Pedre, poden admirar o conxunto de
hórreos da Eira Grande e a igrexa parroquial do Santo Estevo (séc. XVII).
Na parroquia de Figueiroa, acadarán o cimo do Outeiro do Mestre (coordenadas.- X:
547.989; Y: 4.710.531; alt. 605 m). Na parte superior do penedo, amais da
panorámica, poden contemplar un fotoxénico gravado rupestre (4.000 anos de antigüidade).
O petróglifo componse dun conxunto de círculos concéntricos. Os elementos
meirandes aparecen fusionados (tipo “castañola”). Por mor da matogueira, esta
excursión reviste certa dificultade.
Dende o Outeiro do Mestre, a 600 m cara ao
noroeste, áchase o coto de Castrodiz (631 m), sito na parroquia de Castro.
Pasado o foxo castrexo que o arrodea, perto da cima, débese identificar unha
rocha que, pola súa morfoloxía, recibe o nome de A Cabeza do Mouro (coordenadas.- X: 547.628; Y: 4.711.027). Disque,
a pedra figurativa é a entrada secreta ás minas de ouro da mourindade. Por mor
da matogueira, esta excursión tampouco a podemos cualificar de doada.
Na parroquia de Folgoso, visitarase o
camposanto da Santa María (igrexa do século XVII). Retrataranse na compaña dun esqueleto, alegoría da morte, que
adobía un suntuoso panteón do escoupro do canteiro Manuel Barros. A unha
carreira de can, á beira da estrada que vai cara a Parada, sitúase a ermida do
Pego mais o cruceiro anexo, esculpido polo canteiro Ignacio Cerviño.
O labor asignado para a parroquia de Parada é a
localización da ponte medieval sobre
o Lérez, rota de arrieiros e camiño de peregrinación a Compostela. Nas
inmediacións, atópanse o castro da Mouteira e o castro das Cercas. De camiño, acharán
a igrexa parroquial (San Pedro) do século XVIII.
No cemiterio da parroquial de Quireza, pousarán
unha flor na sepultura do defunto
anónimo. Na lápida riscouse o signo da interrogación ( ? ). O templo (San
Tomé) data do século XVI. Integrando un viacrucis, cómpre salientar o chamado
cruceiro das Procesións (fuste helicoidal), da autoría do canteiro Xosé
Ferreiro.
Finalmente, se aínda gardan folgos, ascenderán
ao monte da parroquia de Tomonde na procura dos Santos da Porteliña (coordenadas.- X: 549.943; Y: 4.714.263). Ambas
as dúas figuras de cachote (o macho e a femia) empregáronse no antigo para
esconxurar o trebón. Coa súa construción ou derruba, conseguíase mudar a meteoroloxía
en beneficio das colleitas. Cara a poñente, albíscase o templo parroquial (Santa
Mariña) que data do medievo (séc. XII).
Velaquí os doce traballos de Capitán Gosende. Ben
seguro, xa están desexando botarse ao camiño. Ánimo e benvidos a Cerdedo!!
..
.
No hay comentarios:
Publicar un comentario