.
.
.
.
Eu son do río
(Cantarela para os de Vaipolorío)
Mentres
avante o río,
non serei
pedra dormente
nin
tallamar abatido.
Troita a
contracorrente,
mentres
avante o río.
Mentres o
río asolague,
hei domear
a silveira
que a miña
ponte asoballe.
Raíña de
sol na ribeira,
mentres o
río asolague.
Porque eu son do río,
levada encanada
para o vello muíño.
Branca fariña de millo;
eu son do río. (bis)
Mentres
avante o río,
non
reinará primavera
sen ledo
rechouchío.
Merlo
bulindo na arnela,
mentres
avante o río.
Mentres o
río asolague,
hei axotar
a nugalla
que o meu
labor atrapalle.
Lúa na
tona da auga,
mentres o
río asolague.
Porque eu son do río,
airexa trenzada
na folla do brido.
Sombra ao pé do camiño;
eu son do río. (bis)
Vaipolorío,
os pés
mollados
non teñen
avío;
limpa
alborada do Gafos,
Vaipolorío.
Calros Solla, 2010.
..
.
No hay comentarios:
Publicar un comentario