4/6/09

SEMPRE EN GALIZA (A. R. Castelao) [retallo I]

.
.
A nosa tradición revélase no idioma, no espírito, na cultura, na arte, no xeito de vivir e de pensar, no sentido transcendente da vida e da morte, no afán de universalidade e de particularidade, no amor á xustiza e ás boas formas de convivencia, na identificación amorosa coa terra, na esperanza dun mundo mellor, na predisposición á poesía… A tradición é todo aquilo que endexamais nos traizoará.
[…]
Estamos fartos de saber que o pobo galego fala un idioma de seu, fillo do latín, irmán do castelán e pai do portugués.
[…]
O galego –somentes refugado polos señoritos ou por traballadores que quixeran ser señoritos– é hoxe o idioma que prefiren os intelectuais como vehículo da nosa cultura; pero aínda que carecera de tantos méritos contraídos, abondaríalle ser a fala do pobo traballador para estar dignificado de por si, pois o galego é unha executoria viva do traballo e unha cédula honrosa de cidadanía e democracia.
Non esquezamos que se aínda somos galegos é por obra e graza do idioma.
.
Sempre en Galiza (1944).
.
.

No hay comentarios: